Βυσσινιά | Ωρίμανση καρπού ~20/06

ΒΥΣΣΙΝΙΑ | SOUR CHERRY TREE

• Η βυσσινιά είναι δένδρο φυλλοβόλο, μικρού μεγέθους, με βλάστηση πλαγιόκλαδη. Σχηματίζει πολλές παραφυάδες.
• Τα φύλλα είναι απλά, κατ' εναλλαγή, ελλειψοειδή, διπλά οδοντωτά, αδενοφόρα και σε χρώμα πιο πράσινα απ' της κερασιάς.
• Οι οφθαλμοί διακρίνονται σε ξυλοφόρους και απλούς ανθοφόρους. Η διάκριση μεταξύ ξυλοφόρων και ανθοφόρων οφθαλμών μακροσκοπικά, είναι δύσκολη. Οι ανθοφόροι οφθαλμοί είναι διατεταγμένοι καθ' όλο το μήκος του βλαστού του έτους, εκπτύσσονται νωρίτερα απ' τους ξυλοφόρους και ο καθένας περικλείει 1 έως 5 άνθη, συνήθως 2 έως 3. Τα άνθη μοιάζουν μ' εκείνα της κερασιάς, μόνον που είναι λίγο μικρότερα απ' αυτής. Ο καρπός είναι δρύπη και έχει συνήθως σχήμα σφαιρικό.
• Ο φλοιός είναι ανοιχτοκόκκινος έως βαθυκόκκινος.
• Η σάρκα είναι λευκή ή βαθυκόκκινη, με γεύση υπόξινη.

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΟΠΩΡΩΝΑ...

• Αρχίζει να καρποφορεί σε μικρότερη ηλικία, σε σχέση με την κερασιά. Μετά τον τρίτο χρόνο εισέρχεται σε πλήρη παραγωγή, ενώ η παραγωγική της ζωή υπολογίζεται σε 30-40 χρόνια. Η βυσσινιά είναι δέντρο των εύκρατων ψυχρών κλιμάτων και αντέχει στο χειμερινό κρύο, όπως η μηλιά. Επειδή ανθίζει όψιμα, δεν επηρεάζεται συνήθως από τους όψιμους παγετούς της άνοιξης. Ευδοκιμεί περισσότερο στις δροσερές περιοχές, απαλλαγμένες από δυνατούς ανέμους και πολύ ζέστη το καλοκαίρι.

• Άρδευση

  Έχει μεγαλύτερες ανάγκες σε νερό κατά την άνοιξη και στις αρχές του καλοκαιριού, γιατί η περισσότερη νέα βλάστηση παράγεται κατά τη διάρκεια ανάπτυξης των καρπών της. Η παράταση αύξησης της βλάστησης ή η έκπτυξη δευτέρας βλάστησης κατά το φθινόπωρο δεν είναι επιθυμητή (είναι ευαίσθητη στους φθινοπωρινούς παγετούς).

• Συστήματα φύτευσης

  Η βυσσινιά φυτεύεται κατά τετράγωνα και κατ΄ορθογώνια παραλληλόγραμμα ή σε γραμμές. Η φύτευση των δενδρυλλίων γίνεται απ΄ το Νοέμβριο μόλις συμπληρωθεί η φυλλόπτωση, μέχρι τις αρχές της άνοιξης, πριν εκπτυχθούν οι οφθαλμοί και πάντοτε με ευνοϊκές εδαφικές και κλιματικές συνθήκες. Σε παγετόπληκτες περιοχές συνιστάται να φυτεύεται μετά τη διέλευση των παγετών.

• Συγκομιδή

  Τα βύσσινα, που προορίζονται για νωπή κατανάλωση, συγκομίζονται κατά κανόνα με το χέρι, μαζί με τον ποδίσκο, συνήθως σε 1-2 χέρια. Κατά τη συλλογή οι ποδίσκοι πιάνονται κοντά στη βάση τους με τον αντίχειρα και το δείκτη του χεριού και στρέφονται αντίθετα προς τα λογχοειδή. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο να μη προκληθεί ζημιά στους ποδίσκους και στα καρποφόρα λογχοειδή. Αν οι ποδίσκοι δε ζημιωθούν κατά τη συλλογή ζαρώνουν σε βαθμό που εξαρτάται από τη θερμοκρασία και υγρασία, αλλά δε καφετιάζουν. Αν όμως οι ποδίσκοι ζημιωθούν, καφετιάζουν γρήγορα, λόγω ενζυμικής δράσης.

ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΗ ΛΙΠΑΝΣΗ

Η σχέση αζώτου - καλίου, που είναι καθοριστική για την κανονική καρποφορία του δέντρου, για την κερασιά είναι: 1,25, ενώ 20-25 kg/στρ. αζώτου κρίνονται αρκετές για την λίπανση της καλλιέργειας με άζωτο. Στα δέντρα κερασιάς, η ανεπάρκεια φωσφόρου μπορεί να καταστήσει τους καρπούς πιο ευπαθείς στο σχίσιμο. Το κάλιο είναι το σπουδαιότερο στοιχείο για την ποιοτική  παραγωγή, που τόσο μεγάλη σημασία έχει για την καλλιέργεια της κερασιάς και για αυτό το λόγο πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα. Μία ποσότητα 15-20 kg/στρ. κρίνεται ικανοποιητική.
Γενικά θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι η χρήση νεώτερων υποκειμένων που την καθιστούν όλο και μικρότερη σε όγκο (ημινάνα – νάνα υποκείμενα), μειώνουν το ριζικό της σύστημα και αυξάνουν τις λιπαντικές ανάγκες.
Επίσης το κλάδεμα που άρχισε πλέον να εφαρμόζεται όλο και περισσότερο, αυξάνει τις ανάγκες του δέντρου σε θρεπτικά στοιχεία. Αντίθετα ζωηρά – μεγάλα δέντρα που δεν κλαδεύονται έχουν μικρότερες απαιτήσεις. Όσο αφορά τα ιχνοστοιχεία, σημαντικότερα για τη χώρα μας είναι ο ψευδάργυρος, ο σίδηρος και το βόριο.